یکی از کارکردهای اصلی ژئوتکستایل ها در مهندسی خاکریز عبارت است از بهبود پایداری کلی سازه خاکریز از طریق استحکام کششی بالای آن. در ساخت و ساز خاکریز، خاک پی اغلب تحت تأثیر نیروهای خارجی مانند بار وسایل نقلیه، تغییرات آب و هوا و زلزله قرار می گیرد که به راحتی می تواند باعث تغییر شکل و لغزش خاک شود. استحکام کششی بالای ژئوتکستایل ها می تواند به طور موثر این نیروهای خارجی را پراکنده و منتقل کند و در نتیجه مقاومت تغییر شکل ساختار خاکریزی را بهبود بخشد. به طور خاص، به صورت زیر آشکار می شود:
پراکندگی تنش: هنگامی که نیروهای خارجی بر روی خاکریز وارد می شوند، ژئوتکستایل ها می توانند به سرعت تنش متمرکز در ناحیه محلی را به محدوده وسیع تری پراکنده کنند، از لغزش و نشست ناشی از بار محلی بیش از حد خاک جلوگیری کرده و در نتیجه پایداری ساختار کلی را بهبود می بخشند.
کاهش نشست بستر: ژئوتکستایلهای با استحکام کششی بالا نقش حمایتی اساسی در تخمگذار لایه زیرین خاکریز دارند که میتواند به طور موثر مشکل نشست ناهموار بستر راه را سرکوب کند.
افزایش توانایی خاک برای مقاومت در برابر تغییر شکل: در شرایط پی نرم یا سطح آب زیرزمینی بالا، خاک اغلب مستعد تغییر شکل است که باعث ناپایداری خاکریز می شود. ژئوتکستایل ها از طریق استحکام کششی بالا، محدودیت هایی را بر روی خاک اعمال می کنند، و آن را قادر می سازند تا تغییر شکل را هنگام قرار گرفتن در معرض نیروهای خارجی کاهش دهد و مقاومت تغییر شکل خاکریز را افزایش دهد.
با توجه به اطلاعات محصولی که ارائه کردید، ژئوتکستایل دارای استحکام کششی و سایر ویژگیهای کلیدی، مانند نفوذپذیری خوب آب، مقاومت در برابر خوردگی و دوام بالا است. این ویژگی ها نقش حیاتی در افزایش استحکام کششی سازه خاکریز دارند:
استحکام کششی بالا: ویژگیهای کششی ژئوتکستایلها را قادر میسازد تا نیروهای خارجی زیادی را در تقویت خاکریز بدون شکستگی یا تغییر شکل بیش از حد مقاومت کند.
مقاومت در برابر خوردگی و دوام طولانی مدت: ژئوتکستایل های ساخته شده از الیاف شیمیایی پلی پروپیلن یا پلی استر به عنوان مواد اولیه اصلی، دارای مقاومت اسیدی و قلیایی، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر اکسیداسیون هستند و می توانند برای مدت طولانی در محیط های مختلف طبیعی خشن بدون تأثیر استفاده شوند. خواص کششی آن
نفوذپذیری و ظرفیت زهکشی: ژئوتکستایل ها نه تنها دارای استحکام کششی بالایی هستند، بلکه نفوذپذیری آب آنها نیز می تواند کانال های زهکشی را در داخل خاک ایجاد کند تا از احتباس آب زیرزمینی جلوگیری کند. تجمع آب های زیرزمینی اغلب منجر به نرم شدن خاک و در نتیجه کاهش مقاومت کششی خاک می شود.
مزایای ژئوتکستایل ها در افزایش استحکام کششی خاکریزها نه تنها در خواص مکانیکی آنها، بلکه از نظر هزینه های مهندسی و راحتی ساخت نیز منعکس می شود. آنها مزایای اقتصادی و ساختمانی قابل توجهی را نشان می دهند:
کاهش هزینه های ساخت و ساز: در مقایسه با روش های سنتی تقویت فولاد یا بتن، استفاده از ژئوتکستایل ها می تواند هزینه های مصالح مهندسی و زمان ساخت را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. ژئوتکستایل ها سبک و آسان هستند و می توانند به سرعت مناطق وسیعی از خاکریزها را پوشش دهند و در عین حال آسیب به زمین های اطراف را کاهش دهند.
بهبود راندمان ساخت و ساز: فرآیند ساخت ژئوتکستایل ها ساده و سریع است، بدون نیاز به تجهیزات مکانیکی پیچیده و مقدار زیادی عملیات دستی. روش تخمگذار انعطاف پذیر آن را قادر می سازد تا پیشرفت پروژه تا حد زیادی بهبود یابد، به ویژه در پروژه های تقویت خاکریز در مقیاس بزرگ، استفاده از ژئوتکستایل می تواند دوره ساخت و ساز را به طور قابل توجهی کوتاه کند.
مواد سازگار با محیط زیست: مواد ژئوتکستایل خود غیر سمی و برای محیط زیست بی ضرر هستند و خاک و منابع آبی اطراف را آلوده نمی کنند. در پروژه های مهندسی با الزامات حفاظت از محیط زیست به طور فزاینده ای، ویژگی های حفاظت از محیط زیست ژئوتکستایل ها آنها را به انتخابی مهم برای رفع نیازهای مهندسی سبز تبدیل می کند.