ژئوگرید فایبرگلاس چیست؟

1. مواد و ساختار: ژئوگرید فایبرگلاس از نخ الیاف شیشه ای با استحکام بالا و بدون قلیایی استفاده می کند که با استفاده از ماشین های بافندگی تار خارجی پیشرفته بافته شده است تا یک اسکلت جهت دار بافته شده با تار را تشکیل دهد. این به طور کامل از استحکام نخ استفاده می کند و به مش مقاومت کششی، پارگی و خزش عالی می دهد.

2. اصلاح سطح: آسفالت اصلاح شده با کیفیت بالا بر روی سطح زیرلایه الیاف پاشیده می شود تا یک "شبکه آسفالتی" تشکیل شود. این لایه کامپوزیت از الیاف شیشه محافظت می کند و سازگاری با مخلوط های آسفالتی را بهبود می بخشد و به خواص چسبندگی و مانعی خوبی دست می یابد.

3. خواص مکانیکی: محصول دارای استحکام کششی بالا، ازدیاد طول کم (<3%)، دوام در دمای بالا، انقباض و مقاومت در برابر ترک در دمای پایین، و عملاً بدون خزش طولانی مدت است و شکل و عملکرد خود را در چرخه‌های بار جاده‌ای خشن حفظ می‌کند.

4. استانداردها: مطابق با استانداردهای آزمایش JT/T480-2002 و JTGE50-2006، مشخصات آزمایش برای ژئوسنتتیک بزرگراه ها. تمامی شاخص های فیزیکی توسط موسسات آزمون معتبر ملی تایید شده است.

کاربردهای معمول ژئوگرید فایبرگلاس در مهندسی راه و فونداسیون چیست؟

1. تقویت روسازی آسفالت: افزودن ژئوگرید فایبرگلاس قبل از اجرای روسازی آسفالت به طور قابل توجهی مقاومت روسازی را در برابر ترک خوردگی، شیار شدن و انقباض حرارتی بهبود می بخشد و عمر مفید آن را افزایش می دهد. به ویژه برای بخش های پرترافیک مانند بزرگراه ها و جاده های شریانی شهری مناسب است.

2. بازسازی روسازی بتن سیمانی: قرار دادن ژئوگرید فایبرگلاس بر روی روسازی های سیمانی موجود می تواند ترک های بازتابی ناشی از جمع شدگی دال را سرکوب کرده و سفتی کلی را بهبود بخشد. معمولاً در عرشه پل، باند فرودگاه و سایر پروژه هایی که به دوام بالایی نیاز دارند استفاده می شود.

3. خاک نرم و تقویت پی: قرار دادن ژئوگرید فایبرگلاس در پایه های نرم یا لایه های پرکننده خاک نرم می تواند بار روبنا را به طور مساوی توزیع کند، نشست و تغییر شکل ناهموار را کاهش دهد و ظرفیت باربری کلی را بهبود بخشد. به طور گسترده ای در زیرسازی راه آهن، شیب سدها و پروژه های احیای بندر استفاده می شود.

4. جلوگیری از ترک در لایه پایه نیمه صلب: افزودن شبکه فایبرگلاس به لایه پایه نیمه صلب جاده های تازه ساخته شده می تواند به طور موثری از انتقال ترک های انقباض پایه به لایه سطحی جلوگیری کند و نقشی در "تأخیر و کاهش" ترک های انعکاسی ایفا کند و مقاومت کلی سازه در برابر ترک را بهبود بخشد.